بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين والصلاة والسلام على سيدنا محمد وآله الطيبين الطاهرين ولعنة الله على أعدائهم أجمعين

سلام عليكم ورحمة الله وبركاته.

مقصود این است که مومنی که به اصول دین به درستی معتقد باشد به بهشت خواهد رفت و بخشیده شدن گناهان او به این معناست که این گناهان موجب ورود او به جهنم نخواهد بود نه اینکه به خاطر آن گناهان عقاب نشود. بلکه برای آن گناهان یا در دنیا و یا در عالم برزخ برای هر گناه به قدر خودش مجازات خواهد شد. الا اینکه توبه صادقانه و نصوح کرده که در این صورت توبه کننده از گناه مانند کسی است که گناهی ننموده است. اما کسی که با اتکا به اعتقاد صحیحش در اصول دین مرتکب گناه می شود گناهکار است و اگرچه گمان می کند از عقاب نجات یافته است، اما در برزخ هزاران سال تا روز قیامت با شلاقی از آتش عذاب خواهد شد که اگر یکی از آن شلاق ها به دریاهای زمین برخورد کند آب آنها را به جوش می آورد ! سپس رحمت الهی شامل او شده و در نهای تبا شفاعت پیامبر و اهل بیت صلوات الله علیهم به بهشت وارد می شود، اما پس از عذاب و چه عذابی !
اما دلایل متعددی بر نجات مومن و بخشیده شدن خطایای او به معنی که ذکر شد وجود دارد. به عنوان مثال سخن خدای متعال که می فرماید :

إن الله لا يغفر أن يشرك به و يغفر مادون ذلك لمن يشاء ( النساء – 49 )
خدای متعال شرک را نمی آرزد و غیر از شرک را برای هر که بخواهد می آمرزد.

یا سخن خدا که می فرماید :

إن تجتنبوا كبائر ما تنهون عنه نكفر عنكم سيئاتكم و ندخلكم مدخلا كريما. ( النساء – 32 )
اگر از گناهان کبیره ای که از آنها نهی شده اید اجتناب کنید گناهان کوچک شما را می آمرزیم و شما را در جایگاهی خوب وارد می سازیم.

و همچنین سخن رسول الله صلی الله علیه و آله که فرموده اند : شفاعت من برای اهل گناهان کبیره امتم است ( الفقیه، ج 3 ص 376 ) و این سخن آن حضرت صلی الله علیه و آله : آنگاه که قیامت برپا شود من برای اهل گناهان کبیره امتم شفاعت می کنم و خدا مرا شفیع آنان قرار می دهد. به خدا سوگند برای کسی که فرزندان مرا اذیت کرده باشد شفاعت نخواهم کرد. ( امالی صدوق، ص 177 ) و این سخن آن حضرت که فرمودند : دوست داشتن علی بن ابی طالب حسنه است و گناهی با وجود آن ضرر نمی رساند و بغض ایشان سیئه است و هیچ عمل نیکی با وجود آن سود نخواهد رساند. ( ینابیع المودة قندوزی حنفی، ص 127 ) و این سخن ایشان صلی الله علیه و آله : دوست داشتن علی بن ابی طالب گناهان را می خورد همانگونه که آتش هیزم را می خورد. ( احقاق الحق، ج 17 ص 244 ) و همچنین سخن امام صادق علیه السلام، که عمرو بن یزید از ایشان پرسید : من شنیده ام که شما فرموده اید تمام شیعیان ما با هر کرداری که داشته اند در بهشت هستند ؟ حضرت فرمودند راست گفتی، به خدا قسم تمام آنان در بهشت هستند. گفتم فدایتان گردم ! همانا گناهان بسیار و بزرگ هستند. حضرت فرمودند : در قیامت با شفاعت پیامبر یا وصی پیامبر همه شما در بهشت هستید، اما به خدا قسم من برای شما از برزخ می ترسم. گفتم برزخ چیست ؟ حضرت فرمودند قبر، از زمانی که شخص می میرد تا روز قیامت. ( کافی، ج 3 ص 242 )
و احادیثی دیگر در این معنی که چنانچه ملاحظه می کنید برخی از آنها برخی دیگر را تفسیر می کنند.
خدای متعال ما و شما را از خدام حقیقی مهدی علیه السلام قرار دهد.

به اشتراک گذاری پاسخ در