آیا این سخن که به امام علی علیه السلام نسبت می دهند صحیح است؟

به اشتراک گذاری پاسخ در Google Twitter Facebook Whatsapp Whatsapp

بسم الله الرحمن الرحیم
شیخ عزیز،
آیا روایت منسوب به امام علی علیه السلام که می گوید : " اگر بنی اصفر آن را انجام دهند دستم را در دست معاویه قرار خواهم داد " صحیح است؟ مصدر این روایت و تفسیر آن چیست؟
آیا صحیح است که ائمه برای پیروزی و توفیق لشکریان بنی امیه در فتوحاتشان دعا می کردند؟


بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين والصلاة والسلام على سيدنا محمد وآله الطيبين الطاهرين ولعنة الله على أعدائهم أجمعين

سلام عليكم ورحمة الله وبركاته.

تمام اینها از دروغها و تبلیغات بتری ها و احزاب منحرف است و چنین چیزی در هیچ مصدر معتبری وجود ندارد. بلکه سیره و احادیث شریفه دلالت می کند که جنگ با شورشیان بر جنگ با کفار مقدم است، چرا که شر خطر داخلی از خطر خارجی بیشتر است. بنابراین مشاهده می کنیم آنگاه که معاویه امام حسین علیه السلام را – به خیال خود – از فتنه ای که موجب ضعف امت و تقویت دشمنان شود برحذر می دارند، حضرت در پاسخ او می گویند من بر این امت، فتنه ای بزرگتر از ولایت تو نمی شناسم و برای خود و دینم و امت جدم نظری برتر از جهاد با تو سراغ ندارم. ( احتجاج طبرسی، ج 2 ص 21 و بحارالانوار علامه مجلسی ح 44 ص 213 )
همچنین وقتی ابوبکر حضرمی از مولایمان امام صادق علیه السلام سوال می کند : اهل شام بدتر هستند یا اهل روم؟ "، حضرت پاسخ می دهند : رومی ها کافرند اما با ما دشمنی نکردند، اما اهل شام هم کفر ورزیدند و هم با ما دشمنی نمودند ! ( کافی، ج 2 ص 410 )
ابن شهرآشوب نیز از امام باقر علیه السلام روایت کرده که آن حضرت افرادی که امیرالمومنین علیه السلام با آنان جنگید را نام برد و سپس فرمود : جرم این اشخاص از جرم کسانی که با رسول الله صلی الله علیه و آله جنگیدند نیز بیشتر است. به ایشان گفته شد چطور چنین چیزی ممکن است ای فرزند رسول خدا؟ فرمودند آنها که با رسول خدا جنگیدند از اهل جاهلیت بودند، اما اینها قرآن را خوانده بودند و اهل فضل را می شناختند، و کارشان را بعد از بصیرت انجام داده اند. ( مستدرک الوسائل، ج11 ص 66 )
لذا فقهاء شیعه نیز به جواز یاری گرفتن از اهل ذمه در جهاد با شورشیان فتوا داده اند. چنانچه محقق کلی رضوان الله تعالی علیه می فرماید : " امام می تواند از اهل ذمه در جنگ با شورشیان کمک بگیرد ". ( شرایع الاسلام، ج 1 ص 266 )
پناه بر خدا که ائمه علیهم السلام برای پیروزی و موفقیت لشکریان بنی امیه که نه برای انتشار اسلام، بلکه تنها برای وسعت بخشیدن به سلطنت خلفاء جور و به دست آوردن غنیمت های بیشتر می جنگیدند دعا نموده باشند. ائمه علیهم السلام تنها برای پیروزی حامیان مرزهای کشورهای اسلام دعا نموده اند و این اشخاص کسانی بودند که از مرزهای مسلمانان مستضعف در مقابل حمله کفار و شورشیان دفاع می کردند.


به اشتراک گذاری پاسخ در Google Twitter Facebook Whatsapp Whatsapp